باید مغزهای خود را از اینکه تنها مستخدم دولت باشیم و پشت میز بنشینیم خالی

کنیم و برگردیم به اینکه، انسانیت ِانسان در رابطه با کار به وجود می آید. انسان می

تواند به وسیله کاری که انتخاب می کند خالق خود باشد. شهید رجایی  (اسفند ماه 1359).

در راه خدمت به مردم ملول نشویم و ردای خدمتگزاری از تن خارج نسازیم و چون اماممان افتخار کنیم که خادم مردم هستیم.خداوند تبارک و تعالی در برابر پرسش موسی (ع) که اگر جای خلق بودی چه می‌کردی پاسخ داده بود: خدمت به خلق خدا.

همه روز، روزه بودن ، همه شب نماز کردن

همه ساله حج نمودن ، سفر حجاز کردن

شب جمعه ها نخفتن ، به خدای راز گفتن

به معابد و مساجد ، همه اعتکاف جستن

ز وجود بی نیازش طلب نیاز کردن

ز مدینه تا به مکه سر و پا برهنه رفتن

دو لب از برای لبیک ، به وظیفه باز کردن

بخدا که هیچیک را ثمر آنقدر نباشد

که به روی ناامیدی در بسته وانمودن

خدمت ازدید علی

خدمت به مردم ، عمل شایسته و صالحی است ،اندوخته و ذخیره ای برای شخص خدمت گزار است ،  غنیمت شخص دور اندیش است ، پاداش  خدمت زودتر از کارهای دیگر به انسان می رسد ، برترین نیکوکاری ها آن است که به نیکان و آنان که شایسته اند و نیازمندان برسد .

سرشت مردمان نیکوکار بر خدمتگزاری به مردم آفریده شده ، کسی که خدمت کند ستایش شود ، خادم به مردم نامش پراکنده ( پر آوازه) شود ، باران رحمت حق با کار نیک و خدمت به دیگران ریزان شود ، از اخلاق و رفتار خدمت گزاران ، وادار کردن خود و دیگران به ایثار است ، سرآغاز خدمت و نیکی ، خوش رویی است .

 کسی که به مردم خدمت کند ، مردمان نیز به او خدمت خواهند کرد ،  خود را به خدمت و نیکی به دیگران عادت بده زیرا موجب می شود مردمان نامت را به نیکی برند و نیکویی پاداش تو را افزون و بزرگ می کند ، خدمت گزاری سبب دوستی و محبت است ، خدمت به دیگران بدی را محو می سازد ، فضیلت و برتری در احسان و خدمت به خلق است ، انسان خدمت گزار زنده است اگر چه از دنیا رفته باشد.

  برترین عمل از روی ایمان خدمت است ، برترین کِشت و کار و سودمند ترین سرمایه خدمت به مردم و احسان به آنهاست ، خدمت گزار بودن ، عمرها را طولانی و شهرها را آباد می کند کسی که خدمت کند ، خدمت کاران و کمک کارانش زیاد شوند ، کسی که خدمت کند ، خداوند بال رحمت خود را بر او بگشاید و او را در مغفرت و آمرزش خویش در آورد ، گردن ها در برابر خدمت فروتن وتسلیم می شوند .

رساترین وسیله ای که می توان رحمت حق را بدان جلب کنی ، آن است که در دل خویش رحمت و مهر به همه مردم را بپرورانی ، خدمت خوی پیامبران است ، صفا و صمیمیت به بار آورد ، گناهان را پاک می کند ، نشانه بزرگواری است، دوستان را زیاد و دشمنان را اصلاح می کند ، آقا و سرور کسی است که بارهای سنگین نیازمندی های برادرانش را بردارد و با هنسایگان به نیکویی رفتار کند

خدمت گزاری از نظر دین اسلام

در آیین مقدس اسلام ، مسئله خدمت گزاری و خدمت به مردم از جمله تعالیم بسیار مهم اجتماعی و اخلاقی است ، هر مسلمانی در هر مرتبه و مقامی که باشد موظف است به نیازهای برادران دینی خود توجه نماید ، آنان را مورد حمایت قرار دهد و  نیازهایی را که دارند با قلم و قدم ، با  مال  و جاه ، با دست و زبان و از هر راه و به هر وسیله ای که ممکن است ، برآورده سازد و بداند که این خود عبادتی است بزرگ و آن کس که در انجام این وظیفه مقدس همت گمارد و به حل مشکلات مسلمانان بپردازد ، در پیشگاه الهی از اجر بزرگ برخوردار است .

خدمت، آنچنان از درجه اعلایى برخوردار است که خداوند علت خلقت را خدمت به خلق مى شمرد و محبوب ترین بندگان نزد خداوند سودمندترین آن ها در خدمت به مردم است . در مکتب اسلام نیکی به همه انسان ها سفارش شده است ومساله خدمت به خلق , مقدمه قرب الهی و نوعی عبادت تلقی شده  و تربیت شدگان مکتب اسلام ، تمام عمر پربرکت خود را صرف خدمت به خلق قرار داده اند .  شأن و مزد یک خدمتگزار از نظر مردم قابل پاسخگویى نیست چه برسد به مقام و اجرى که یک خدمت گزار صدیق در نزد رب العالمین دارد.
بنابراین خدمت کردن وظیفه اى عالى است که در راس آن حضرت حق قرار دارد که رب العالمین است و خدمت به کل عالم از عرش به فرش از سوى او در جریان است.
 در دعاى جوشن کبیرمی خوانیم « یا رازق الطفل الصغیر یا راحم الشیخ الکبیر یا جابر العظم الکسیر ».

روزى دهنده کودکان، ترحم کننده به پیران، جبران کننده شکسته استخوانان.
  اراده الهى بر آن قرار گرفته که کارها با واسطه انجام شود پس در حقیقت یک خادم همان واسطه فیض الهى است که از عرش مى ستاند و بر فرش مى فشاند.  از مردمک دیده بباید آموخت دیدن همه کس را و ندیدن خود را .

   خدمت وظیفه خلقتى ما است با این نیت زندگى روزمره را آغاز کنیم و باور کنیم جان ما در مقابل این وظیفه فدایى خلق شده است. اى دریغ از این عمر که بى خدمت خلق گذشت.خدمت رسانى حیات و جاودانگى مى آورد حتى بعد از مرگ  پروردگارا به اعضا و جوارحم در راه خدمتت قوت بخش و دلم را عزم ثابت ده. 

در مکتب انسان ساز اسلام ،  برآورده ساختن نیازهای انسان و خدمت به او  یکی از کارهای پسندیده به شمار می آید  و از این طریق، نه تنها مسلمانان ، به برآورده ساختن نیازمندی‏های نیازمندان تشویق و ترغیب می‏شوند، بلکه در بسیاری از روایات تصریح شده که نباید گذاشت شخص نیازمند، نیازش را به ما بازگو کند و از حقوق برادران دینی این است که پیش از آن که او به بیان نیازش بپردازد، مسلمانان خواسته او را برآورده سازند.

امام صادق (ع) فرمود از پیغمبر گرامی (ص) سئوال شد  محبوب ترین مردم نزد خداوند کیست ؟ حضرت پاسخ فرمود : نافع ترین مردم به مردم . امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه می فرماید : بارالها تاج کفایت و لیاقت را بر من بپوشان که بتوانم از راه بشر دوستی و خدمت به انسان ها عموماً ، و با مواسات و ایثار به برادران ایمانی و دینی خصوصاً ، حمایت و حُب تو را به خود جلب کنم و از این افتخار بسیار بزرگ و گرانقدر بهره مند گردم .

امام صادق علیه السلام مى فرماید: «المُؤمنون خَدَم بَعضُهُم لِبَعضٍ...»؛ مؤمنان همگى خدمتگزار همدیگرند، پرسیدند: چگونه؟ فرمود: به یکدیگر فایده رسانند و سود بخشند. 
خدمت رسانى  جوهره اصلى نظام اسلامى است و  برگزیدگان الهى خویش را وقف خدمت به جسم و جان، دنیا و آخرت مردم کرده اند.

خدمتگزاری‏» فلسفه «کارگزاری‏»

آزادی از قید و بند غیر خدا تحفه‏ای الهی است; اما مردم از آن رو «حکومت‏» و سلطه دیگران را بر خود می‏پذیرند که حاکمان می‏توانند در تعاملات انسانی، نظم و عدالت را بر جامعه مستولی سازند و با برچیدن دامن فزون خواهان و احقاق حقوق مظلومان، بستر لازم را برای زندگی توام با کرامت انسانی فراهم سازند . به بیانی دیگر مردم به آن امید به پذیرش نظامهای حکومتی - که محدود کننده آزادی آنهاست - سوق پیدا می‏کنند، که «حاکمان‏» ، «خادمان ملت‏» در مسیر بازگرداندن حقوق آنان باشند .

و البته در نظامهای اسلامی دامنه این خدمتگزاری علاوه بر حقوق دنیایی، حقوق معنوی و دینی را هم شامل می‏شود و حاکمان، وظیفه دارند در هر دو جبهه، خادم مردم و حافظ منافع آنان باشند . این فلسفه برای حکومت، آموزه‏ای نبوی و علوی است . به یاد آوریم این سخن امام علی علیه السلام را که فرمود: «اللهم انک تعلم انه لم یکن الذی کان منا منافسة فی سلطان ولا التماس شی‏ء من فضول الحطام ولکن لنرد المعالم من دینک و نظهر الاصلاح فی بلادک فیامن المظلومون من عبادک وتقام المعطلة من حدودک;

خدایا، تو می‏دانی آنچه از ما صادر شد (اقدام برای حکومت) به خاطر رغبت در حکومت‏یا به دست آوردن مال دنیا نیست; بلکه برای این است که نشانه‏های دین تو را باز گردانیم و اصلاح را در شهرهایت اشکار سازیم تا بندگان ستم‏دیده‏ات امنیت‏یابند و مقررات فراموش شده‏ات، اجرا شود .»

با چنین دیدگاهی بود که آن حضرت در حال وصله زدن به کفش بی‏ارزش خود «عبدالله بن عباس‏» را مخاطب می‏سازد و می‏فرماید:

«به خدا قسم! این کفش بی‏ارزش، برای من دوست داشتنی‏تر از حکومت‏بر شماست! مگر اینکه حقی را به پا دارم یا باطلی را دفع سازم.

ائمه معصومین علیهم السلام یکی پس از دیگری همین تعریف را از کارکرد حکومت داشته‏اند . اساسا حکومت اسلامی بدون خدمتگزاری به مردم در امور دین و دنیا - که به طور کلی با عنوان «احیاء حق و اماته باطل‏» از آن یاد می‏شود - حکومت اسلامی نیست

حکومت‏بر مردم، کارگزاران را در موقعیتی برتر قرار می‏دهد; به گونه‏ای که جایگاه و شان اجتماعی بالاتری می‏یابند و نسبت‏به توده ملت، به تناسب حکومت و جایگاه ناشی از آن، از امتیازات ویژه‏ای برخوردار می‏شوند که عمده آنها، «دسترسی به ثروت عمومی و قدرت برتر و . .» است .

مهم این است که حاکمان و کارگزاران، از امکانات و قدرت امانی که در اختیارشان است، در مسیر خدمت‏به مردم استفاده کنند و نیز از آسیبهای قدرت و ثروت در فرآیند خدمت رسانی در امان بمانند .

عبادت یا خدمت به خلق؟

" عبادت به جز خدمت خلق نیست " ،  سعدی

 نظر استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب انسان کامل :

عده‏ای با گفتن این سخن می‏خواهند ارزش عبادت را نفی کنند ، ارزش زهد را نفی کنند ، ارزش علم را نفی کنند ، ارزش جهاد را نفی کنند ، این همه ارزشهای عالی و بزرگی را که در اسلام برای انسان وجود دارد ، یکدفعه نفی کنند .
می‏گویند : می‏دانید " انسانیت " یعنی چه ؟ یعنی‏ خدمت به خلق خدا .
مخصوصا بعضی از این روشنفکرهای امروز خیال می‏کنند به‏ یک منطق خیلی خیلی عالی دست یافته‏اند و اسم آن منطق خیلی عالی را انسانیت و انسان گرائی می‏گذارند .
انسان گرائی یعنی چه ؟ می‏گویند : یعنی خدمت کردن به خلق ، ما به خلق خدا خدمت می‏کنیم .
می‏گوئیم : باید هم به خلق خدا خدمت کرد ، اما خود خلق خدا چه می‏خواهد باشد ؟ فرض‏ کنیم شکم خلق خدا را سیر کردیم و تنشان را پوشاندیم ، تازه ما به یک‏ حیوان خدمت کرده‏ایم .

اگر ما برای آنها ارزش بالاتری قائل نباشیم و اصلا همه ارزشها منحصر به خدمت به خلق خدا باشد و نه در خود ما ارزش دیگری‏ وجود داشته باشد و نه در دیگران ارزش دیگری وجود داشته باشد ، تازه خلق‏ خدا می‏شوند مجموعه‏ای از گوسفندها ، مجموعه‏ای از اسبها .

شکم یک عده‏ حیوان را سیر کرده‏ایم ، تن یک عده حیوان را پوشانده‏ایم . البته اگر انسان ، شکم حیوانها را هم سیر کند به هر حال کاری کرده است ، ولی آیا حد اعلای انسان این است که در حیوانیت باقی بماند و حد اعلای خدمت من‏ این است که به حیوانهایی مثل خودم خدمت کنم و حیوانهایی مثل خودم هم حد اعلای خدمتشان این است که‏ به حیوانی مثل خودشان که من باشم خدمت کنند ؟ نه ، خدمت به انسان ارزش والائی است ، ولی انسان به شرط انسانیت . 

همیشه این حرف را گفته ایم : لومومبا انسان است ، موسی چومبه هم انسان است ، اگر بنا باشد فقط مسئله ، مسئله خدمت به خلق باشد ، خوب موسی چومبه یک خلق‏ است و لومومبا هم یک خلق دیگر ، پس چرا میان اینها تفاوت قائل می‏شوید ؟ چه فرقی است میان ابوذر و معاویه ،
اگر حساب خدمت به خلق است ؟ آیا به هر دو باید خدمت کرد ؟
پس اینکه انسانیت یعنی خدمت به خلق و هیچ ارزش دیگری ندارد ، باز یک نوع افراط دیگری است

راههای مبارزه با آسیبهای قدرت حاکمان

1-گم نکردن هدف:

اگر هدف از دست‏یابی به مقام کارگزاری و حکومت، خدمتگزاری به خلق باشد، کارگزار، هدف مقدس و الهی را برگزیده است; زیرا امام صادق علیه السلام فرمودند: «من مشی فی حاجة اخیه المؤمن کتب الله عزو جل له عشر حسنات و رفع له عشر درجات و حط عنه عشر سیئات و اعطاه عشر شفاعات ⁽¹⁾ ; کسی که برای برطرف کردن نیاز برادر مؤمن خود گام بردارد، خدای سبحان برای او ده حسنه می‏نویسد و مقام او را ده درجه بالا می‏برد و از ده گناه او می‏گذرد و شفاعت ده نفر را از او می‏پذیرد .»

با این رویکرد، کارگزار یا همان خدمتگزار اسلامی باید بکوشد همواره این هدف مقدس را به یاد داشته باشد و از مسیر آن خارج نشود .

2- پرهیز از اقدام نامشروع:

در صورتی که طالبان مقام کارگزاری، با تفکری مکتبی و برای خدمت‏به خلق خدا حرکت کنند، هرگز در مسیر دست‏یابی به آن مقام، از ابزارهای نامشروع استفاده نخواهند کرد; زیرا رقابتها نیز برای هدفی غیرنفسانی خواهد بود . آن‏گونه که رهبر عظیم الشان انقلاب می‏فرماید: «آن رقابتی که در میان مردم مقبولیت و مشروعیت دارد، رقابت در خدمت‏به مردم است و رقابتهای سیاسی همراه با جنجال و دعوا و ب- فداکردن خود برای خدمت:

مردان مکتبی هر آنچه را دارند فدای مکتب خود می‏کنند و چون خدمت رسانی به مردم و مسلمانان از آموزه‏های مکتب آنان است، دلیلی بر فدا نکردن آبرو، حیثیت، عمر، جان و ... خود در راه آن نخواهند داشت . خواهر زاده شهید رجایی می‏گوید: «روزی که آقای رجایی می‏خواست از مجلس رای اعتماد بگیرد، گفتم: در این اوضاع و احوال کارشکنیهای بنی‏صدر و ... صلاح نیست عنوان نخست وزیری را بپذیرید; چون تمام مشکلات را به گردن دولت‏شما می‏اندازند و حیثیت و وجهه انقلابی شما را خراب می‏کنند . او گفت: ما باید خودمان را فدای انقلاب کنیم و من این را یک تکلیف می‏دانم و اصلا برایم مقام و مسئولیت مطرح نیست رای کسب قدرت پذیرفتنی نیست و ارزشی ندارد   »

 3- پرهیز ار درنده خویی و چپاولگری:

موقعیتهای خدمت، برای افراد زیادی، سفره‏های نعمت است و آنان در مدت کوتاه خدمت، تدارک هفت نسل خود را می‏بینند; اما رجایی به عنوان کارگزاری مکتبی گوش به توصیه علوی دارد که می‏فرماید: «و اشعر قلبک بالرحمة للرعیة و المحبة لهم و اللطف بهم و لاتکونن علیهم سبعا ضاریا تغتنم اکلهم ; [ای مالک] قلب خود را از رحمت و محبت و لطف به مردم پر ساز . مبادا نسبت‏به آنان چون حیوان شکاری باشی که خوردنشان را غنیمت‏شماری .»

و این گونه است که مرز بین کارگزاران مکتبی با کارگزاران گرگ صفت و طعمه جو به روشنی مشخص می‏شود .

رجایی هم در قید و بند دنیا نبود و در طول خدمت هرگز به طعمه‏ای اضافی چشم ندوخت . او حقوق یک معلم را در زمان نخست وزیری می‏گرفت و حقوق وزراء از او بیشتر بود . یکبار که چریکهای فدائیان خلق حکم حقوقی او را که نخست وزیر شده بود، چاپ و ادعا کردند آقای رجایی از دو جا حقوق می‏گیرد، رجایی پاسخ داد: «من همیشه یک جا حقوق گرفته‏ام و آن حقوق معلمی من است »

علاوه بر این از اولین مصوبات دولت او این بود که وزرا باید در بدترین اطاقهای مجموعه وزارتی مستقر بشوند . خودش اطاق کوچک منشیها را به عنوان اطاق کار انتخاب کرد . در اتاق او حتی یک مبل دیده نمی‏شد; چند صندلی و یک میز را در آنجا قرار داده بودند . اینها همه برای آن بود که مثل سابق بهترین اطاقها در اختیار وزرا نباشد که تدریجا خلقیات آنها تغییر کند و اسیر پست و مقام شوند . آخرین مصوبه او هم این بود که حقوق هر وزیر برابر متوسط حقوق کارمندان دولت در آن زمان یعنی حدود 7 هزار تومان باشد .

4- پرهیز از مناقشات فرصت‏سوز:

فرصتها برای خدمتگزار، لحظات سبز خدمت اند و بس و از دست دادن هر لحظه، به معنای سلب امکان خدمت و به تبع آن کاسته شدن از ارزش الهی موقعیت و شان کارگزاری است . برای همین، خدمتگزار مکتبی به لحظه‏ها احترام می‏گذارد و آن را با مناقشات سیاسی و ... نمی‏سوزاند .

5- دفاع از ارزش.

6- دفاع از بیت المال ها

به یاد آوریم این سخن امام علی علیه السلام به مالک اشتر را که فرمود: «و ابعث العیون من اهل الصدق والوفاء علیهم فان تعاهدک فی السر لامورهم حدوة لهم ⁽¹⁶⁾ ; مامورانی صادق و وفادار [برای نظارت بر عملکرد کارمندان خود] بگمار، زیرا بازرسی مداوم و پنهانی از آنها سبب می‏شود کارمندانت [به امانتداری و مدارا با مردم] ترغیب شوند .»

محدوده خدمت

ممکن است این سئوال پیش بیاید که آیا خدمت , مطلقا,ارزش ذاتی دارد؟ در هر جا و به هرکس که خدمت بشود پسندیده و مورد ستایش است ؟ یا خدمت مسلمانان به یکدیگر, در جامعه اسلامی است که دارای ارزش و اهمیت است ؟
از نظراسلام , خدمت به مردم به تعبیر روایات[ ناس] , عملی است مطلوب و شایسته . پیامبراکرم[ ص] فرمود:
راس العقل بعدالدین انوددالی الناس واصطناع الخیرالی کل برو فاجر .
پس ازایمان به خداوند, سرآمد تمام اعمال عاقلانه , بشر دوستی و نیک به مردم است چه خوب و درستگار باشند و چه فاسق و گناهکار.
آنان که بسان خورشید بر نیک و بد می تابند و بخل وامساکی دراین جهت ندارند, بی شک خدمتگزار بشرند واز پاداش خداوند نیز بهره مند.
امام موسی بن جعفر( ع ) فرمود:
ان لله عبدا فی الارض یسعون فی حوائج الناس هم الامنون یومالقیامه
خدا را در زمین بندگانی است که در برآوردن نیازمندیهای مردم تلاش می کنند. ایشان , در قیامت درامنیت وامان قرار دارند.
این گونه روایات , خدمت را, مطلقا,ارزش دانسته و محدودیتی در آن قائل نشده است روایات فراوان دیگری نیز داریم که در آنها قید خدمت به مومن آورده شده که به برخی از آنهااشاره خواهیم کرد.از مجموع این دو گروه از روایات چنین به دست می آید که خدمت رسانی مساله ای است که دارای ارزش ذاتی و همانگونه که خدمت به مومن ازارزش والایی برخورداراست , خدمت به غیر مومن نیزارزش است .

امام رضا(ع) می فرمایند:«ان لله عبادا فى الارض یسعون فى حوائج الناس، هم الآمنون یوم القیامة‏»;

حضرت امام و خدمت گزاری

" با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و بسوی جایگاه ابدی سفر می کنم...

و بدانند که با رفتن یک خدمتگزار در سد آهنین ملت خللی حاصل نخواهد شدکه خدمتگزاران بالا و والاتر در خدمتند. "
حضرت امام خمینی (ره) در دوران حیات ارزشمند خود ، طلایه دار عزت و بزرگواری ایران سرفراز بود ، وی سخنانی متأثر از کلام وحی، رسالت انبیاء و هدایت اوصیا داشت ، به گفتار خود عمل می کرد و مروج آئین پاک رسول خدا محمد مصطفی (ص) بود .
 نفوذ عرفانی و معنوی این راد مرد صحنه های علم و تقوی همة جهانیان را به حیرت انداخت و مردم شریف ایران را به عزت و افتخار گرانقدری رساند .
او که الگوی جاودانِ حکومت بر قلب ها قلمداد می شد ، راز و رمز این توفیق و موفقیت حکومت ها را در خدمتگزاری و جذب قلوب مردم می داند و در سراسر حیات ارزشمندشان به خدمتگزاری این ملت شریف افتخار می کند و از دیگران می خواهد که نصیحت پدرانة اورا بپذیرند و از خدمت و خدمت رسانی به مردم دریغ ننمایند .
امام بزرگوارمان در بسیاری از موقعیت ها به مسئولین تذکر می دهند که کارهای خود را خوب انجام دهند و در خدمت مردم باشند و به مردم حالی کنند که حکومت اسلامی ، حکومتِ خدمت است حتی تا آنجا که اهمیت خدمتگزاری را درسیرة پاک رسول الـ.. (ص) متذکر می شوند :
 " پیغمبر اکرم (ص) خدمتگزار مردم بود ، با آنکه مقامش آن بود ولی خدمتگزار بود ، خدمت می کرد ."
 همچنین امام راحل فتح قلوب را بالاتر از فتح کشورها معرفی می نماید ، سخنان حکمت آمیز این مراد و مرشد بزرگ قرن در این باب چنین است :
 " اگر بخواهید مملکت تان مال خودتان باشد و مال خود این ملت باشد ، باید این ملت را به همان گرمی که هست نگه داریم ... ارزش این ها زیاد است ، اما باید حفظ کنیم این ارزش ها را ، پیروزی مملکت ما برای همین ارزش ها ست ، این پیروزی قلوب بالاتر از پیروزی کشور است ... دائماً در نظرتان باشد که ما یک بندة خدائی هستیم ، که این مردم ما را به این محل رساندند و ما برای آنها باید خدمت بکنیم .

" جایگاه خدمت و خدمتگزاری در نظام جمهوری اسلامی از زبان امام راحل (ره)

با نگاهی گذرا به سیرة انبیاء وامامان و خلف صالح آنان حضرت امام خمینی (ره) و دقت در رفتار این اسوه های حسنه ، به راحتی جایگاه رفیع خدمت و خدمتگزاری روشن خواهد شد.
پیامبر عظیم الشأن که رحمت و محبت نبوی، بنیاد و اساس رسالت او بود ،توجهی خاص برای خدمت به مردم داشت و خداوند بزرگ در معرفی چنین پیامبری پس از آنکه وی را " عزیزٌ علیه ما عنتم" معرفی می کند واژه "حریصٌ علیکم " 4 را نیز می آورد.
در کلام آسمانی فوق شدت علاقة پیامبر به هر گونه خیر، سعادت، پیشرفت و ترقی ، به جهت خوشبختی انسان است و رسیدن به زمینه های فوق از طریق خدمت به مردم و رعایت افراد جامعه امکان پذیرخواهد بود.
امام راحل با عنایت به هدایت های بزرگ ترین راهنمای عالم وجود به چنین راه مقدسی تأسی می کند و در فرازی ازگفتار های عالمانه اش می فرماید :
" من دعاگوی شما هستم و شما این احتمال را بدهید که اگر به من بگویند خدمتگزار بهتر از این است که بگویند رهبر ، رهبری مطرح نیست ، خدمتگزاری مطرح است ، اسلام مارا موظف کرده است که خدمت بکنیم ، خدمتگزاری مطرح است ."
امام بزرگوار درجائی دیگر به رهبر و شورای رهبری آینده توصیه هائی ارائه کرده اند :
" خود را وقف در خدمت به اسلام و جمهوری اسلامی و محرومان و مستضعفان بنمایند ."
در فراز دیگری از سخنان امام راحل (ره) آمده است :
" اگر چنین برنامه ای تحقق پیدا کند (حکومت ها به مردم خدمت کنند) محیط رعب از بین می رود و محیط دوستی پیش می آید و مبدل به محیط برادری می شود ، یک چنین محیطی که محیط برادری باشد ، ملت پشتیبان دولت است و اگر ملت پشتیبان یک دولتی شد ، دولت سقوط نمی کند ."
سخن گهر بار دیگری از رهبر بزرگ انقلاب چنین است :
" امروز شما با تعهد به اسلام و با تعهد به احکام اسلام و با تعهد به جمهوری اسلامی ، در خدمت بندگان خدا و مستضعفین باشید و بیشتر از همه، طبقات ضعیف را ملاحظه کنید و این یک عبادت بزرگ است برای شما ، و من امید وارم که شما به این عبادت موفق باشید ."
ومهم تر از سخن فوق:
"گمان نمی کنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد "
سخن معظمٌ له در ارزش خدمتگزاری چنین است :
 " من نمی توانم برای خدمتگزاری ، جوانی که برای خدمتگزاری به اسلام شب تا صبح شب زنده داری می کند و در حال خطر واقع می شود ، مجاهده می کند ، ارزش برای این ما نمی توانیم حساب کنیم ... مگر غیر از خدا می تواند کسی به این اعمال پاداش دهد ."
" آنهائی که برای یک مستمند و یک مؤمن خدمت بکنند ، آن همه پیش خدا اجر دارند و شما که برای میلیون ها مستمند و میلیون ها مستضعف خدمت می کنید ، جز خدای تبارک و تعالی ، کسی نمی تواند احصا کند اجر شما را ."
و نیز در جهت وظیفه حکومت ها فرموده است :
 " اسلام حکومت ها را موظف به خدمت کرده است ، ارتش در خدمت ملت باشد ، حکومت ها در خدمت مردم باشند . "
امام خمینی , رحمه الله علیه , که خوداسوه ایمان به خدا و خدمت به خلق بود, در دستورالعملی به فرزندشان , چنین می نگارند:
] پسرم !... آنچه گفتم بدان معنی نیست که خود رااز خدمت به جامعه کنار کشی و گوشه گیر و کل بر خلق الله باشی که این از صفات جاهلان متنسک است , یادرویشان دکان دار... پسرم !از زیر بار مسؤولیت انسانی که خدمت به حق در صورت خدمت به خلق است شانه خالی مکن که تاخت و تاز شیطان دراین میدان , کمتراز تاخت و تاز در بین مسؤولین و دست اندکاران نیست] .